ஒருவரை ஒருவர்…
கடிந்து கொள்கிறார்கள்.
அவரவர் ஆதங்கத்தை
அடுத்தவர் மீது
திணித்துக் கொள்கின்றனர்.
சில நேரங்களில் …
கை கலப்பும் நடந்தேறுகிறது.
விடுபட்ட வார்த்தைகளோ…
அடுக்கப்பட்டு, அடுக்கு மாடி வீடே
கட்டி விடுகின்றன.
இதெல்லாம்
அப்படியே இருக்க…
அவர்கள் இல்லாத நேரங்களில்…
பரிமாறிக் கொண்ட செயல்களும்,
பிரியத்தின் வார்த்தைகளும்,
விழிகளின் மௌனமும்,
விளையாடிய சில்மிஷங்களும்,
ஏனோ பொத்துக்கொண்டு
கண்ணீரில் , காதலாய்
கரை புரண்டோடுகிறது.
ஆதலால்…
வழியும் விழிநீரை, துடைத்து விட்டு
காதல் செய்வீர்.
– ச சிவகாமி